Aandoening

Myelodysplastisch syndroom

Myelodysplastisch syndroom staat voor een groep van ziektes van het beenmerg, waarbij de aanmaak van de verschillende soorten bloedcellen verstoord is.

Myelodysplastisch syndroom: over deze aandoening

Wat is Myelodysplastisch syndroom?

Beenmerg bevindt zich in het binnenste van de holle beenderen, met name in het bekken, het borstbeen, de ribben en ruggenwervels. In het beenmerg vindt de aanmaak van bloedcellen plaats. Alle verschillende bloedcellen (rode bloedcellen, witte bloedcellen en bloedplaatjes) worden gevormd vanuit de stamcel. Bij MDS worden de bloedcellen niet goed aangemaakt. Hierdoor zijn er misvormde en niet goed uitgegroeide bloedcellen in het beenmerg. Doordat de kwaliteit van deze cellen slecht is, gaan er meer cellen in het beenmerg dood. Dit veroorzaakt een tekort aan verschillende soorten cellen in het bloed.

Myelodysplastisch syndroom (hierna: MDS) kan op deze manier zelf klachten geven. Daarnaast geeft MDS een verhoogd risico op het ontstaan van acute leukemie.

Elk jaar krijgen in Nederland ongeveer 800 mensen de diagnose MDS. Bron: IKNL.

Wilt u meer informatie over deze aandoening, raadpleegt u dan één van de volgende websites:

1200 Rode bloedcellen

Soorten

MDS kan worden ingedeeld in verschillende risicogroepen. Door middel van beenmergonderzoek en bloedonderzoek wordt bepaald welk type MDS u heeft.
De risicogroep waar de MDS in valt zegt iets over de prognose en de juiste behandeling die voor u van toepassing is.

Als sprake blijft van een MDS in de laagste risicogroep, hoeft soms nog niet direct behandeld te worden en kan worden afgewacht. In andere gevallen zal wel gestart moeten worden met een behandeling. De hematoloog bespreekt welke situatie van toepassing is.

Oorzaak

Vaak is niet duidelijk hoe MDS ontstaat. In sommige gevallen is er een verband met eerdere blootstelling aan bepaalde giftige stoffen, chemicaliën en bestraling. Daarnaast kan MDS ontstaan na behandeling met chemotherapie die u voor een andere ziekte heeft gehad.

Symptomen en gevolgen

Niet iedereen met MDS heeft klachten. Regelmatig wordt dit ziektebeeld ontdekt bij een bloedonderzoek dat aangevraagd is voor andere redenen. Klachten kunnen te maken hebben met het tekort aan normale bloedcellen in de bloedbaan:

Rode bloedcellen (erytrocyten) zijn in het lichaam belangrijk voor het transport van zuurstof naar de verschillende organen. Een tekort hieraan wordt bloedarmoede genoemd en kan klachten geven van vermoeidheid, duizeligheid, bleek zien of kortademigheid.
Bloedplaatjes (trombocyten) spelen een rol bij de stolling van bloed. Een tekort hieraan kan de kans op bloedingen vergroten. Daarnaast kunnen onverklaarbare blauwe plekken ontstaan.
Witte bloedcellen (leukocyten) zijn verantwoordelijk voor de afweer tegen virussen en bacteriën. Wanneer deze verdrongen worden door de kwaadaardige ziek cellen neemt de kans op het krijgen van infecties toe.