Casusgestuurd onderwijs

Voorafgaand aan de zelfstudie krijgen studenten een pitch. De pitch introduceert het onderwerp van de casus, enthousiasmeert en activeert studenten tot het maken van de zelfstudie. De pitch kan fysiek zijn en kan aansluiten op een hoorcollege. Het kan een videofragment zijn, zoals een fictief consult, beelden van een operatie, of een talkshow waarin een medisch of ethisch dilemma wordt besproken. Het kan ook een artikel zijn, zoals bijvoorbeeld een opiniestuk. 

De gestuurde zelfstudie is bedoeld om studenten concepten aan te leren die ze tijdens de CGO-bijeenkomst toepassen en bestaat uit verschillende onderwijsactiviteiten waaronder literatuur, e-modules, kennisclips en zelfstudieopdrachten. 

Studenten passen tijdens de casusbespreking de geleerde kennis toe in een bepaalde context. De context kan gerelateerd zijn aan de pitch, of kan nieuwe of aanvullende informatie bevatten. Studenten gaan actief aan de slag met leervragen, bedenken oplossingen voor dilemma’s, gaan met elkaar in discussie, creëren producten of voeren acties uit. De CGO-docent wakkert de discussie aan en stelt verbredende en verdiepende vragen.  

De casus hoeft niet altijd te gaan over een ‘patiëntcasus’. Dit is slechts één van de vele opties. Casussen gaan bijvoorbeeld over de uitbraak van noro-virus in verpleeghuis of over een lage vaccinatiegraad in deelgemeentes Katendrecht en Charlois.  

Binnen de onderdelen van het casusgestuurd onderwijs krijgen studenten te maken met meerdere (patiënt)casussen rondom dezelfde leeropbrengsten en concepten. 

1. Welkom: studenten worden welkom geheten en actief betrokken bij de casusbespreking door middel van een startactiviteit
2. Check op zelfstudie: de CGO-docent checkt of studenten de belangrijkste concepten uit de zelfstudie onder de knie hebben  
3. Aan de slag: studenten gaan aan de slag met de casus. Ze stellen bijvoorbeeld een deel behandelplan op, of maken in een tabel de voor- en nadelen van analysetechnieken inzichtelijk
4. Check op het behalen van de leeropbrengsten: elke casus heeft bepaalde leeropbrengsten. De CGO-docent en de studenten checken of die behaald zijn. Ook wordt er een korte check gedaan op proces, bijvoorbeeld over de samenwerking en waarom leeropbrengsten niet behaald zijn.

De casus 

De casus is een realistische situatie die studenten in de beroepspraktijk zouden kunnen tegenkomen. De casus is opgebouwd aan de hand van een (fictief) verhaal waardoor studenten zich kunnen inleven in de situatie. 

In de casus speelt naast het (bio)medisch/klinisch perspectief minimaal één andere invalshoek een rol. Denk aan de ontwikkellijnen: klinische vaardigheden, academische vorming, maatschappelijke betrokkenheid, technologie, VIP. 

De casus stelt alle studenten in staat om de leeropbrengsten te behalen en zorgt ervoor dat zij dit in de toetsing (bijv. de bloktoets of het blokproduct) kunnen laten zien. 

Studenten krijgen kleinschalig onderwijs. Dit bestaat uit casusbesprekingen en vaardigheidsonderwijs. Daar bereiden zij zich op voor. De voorbereidingsdocumenten bestaan uit e-modules, kennisclips en literatuur.  

Daarnaast krijgen studenten grootschalig onderwijs, zoals hoorcolleges, patiëntdemonstraties of integratiecolleges. Het onderwerp van dit onderwijs kan aansluiten bij het overkoepelende thema van de week of specifiek bij de casus. Het wordt gegeven door één of meerdere specialisten, eventueel in combinatie met onderzoekers in de basale vakken. 

Tijdens het flankerend onderwijs maken studenten kennis met de klinische praktijk, bijvoorbeeld klinische vaardigheden of academische vorming.  

Een CGO docent begeleidt geneeskunde studenten tijdens casusgestuurd onderwijs en draag bij aan de ontwikkeling van hun medische deskundigheid. Lees meer wat een cgo-docent doet in de flyer: Word CGO Docent

Ben je Erasmus MC medewerker en wil jij CGO-docent worden? Kijk dan voor meer informatie op Agora of neem contact op met Arjen Korpershoek via erasmusarts@erasmusmc.nl.