Stel je voor: een geneeskundestudent ziet in een dashboard dat hij niet goed scoort op de competentie* Samenwerken. Hij wil deze competentie versterken, maar hoe hij dit moet doen – of wanneer - dat is voor hem nog niet helemaal duidelijk. Om dit te veranderen, werken docenten Suzanne Peeters en Floor van Rosse aan een nieuw leersysteem. Hiervoor ontvingen zij onlangs een Comenius Senior Fellowship.
In de vernieuwde bacheloropleiding Geneeskunde, Erasmusarts 2030, staat programmatisch toetsen centraal. In plaats van een allesbepalende eindtoets, verzamelen studenten feedback tijdens verschillende meetmomenten. Deze gegevens komen samen op een digitaal dashboard. Daar zien ze welke competenties ze al in de vingers hebben en waarin ze zich nog kunnen verbeteren. Vervolgens stellen de studenten zelf leerdoelen op voor het volgende blok. Die vertaalslag, van data naar leerdoel, blijkt helaas lastig.
*Een competentie is een combinatie van kennis, vaardigheden en houding die een arts nodig heeft om goed te functioneren in de praktijk.
Suzanne Peeters is gynaecoloog en programmadirecteur EA2030. Floor van Rosse is universitair hoofddocent bij de Farmacotherapie en voorzitter Toetsing EA2030.
Suzanne en Floor zien in de praktijk dat studenten zich overweldigd voelen door alle data in het dashboard en daardoor onzeker worden over hun voortgang. Daarom ontwikkelen zij SPARK, een ‘educational decision support system’** dat data uit het dashboard vertaalt naar concrete handvatten voor studenten om hun leerproces te sturen. Denk aan persoonlijke ontwikkelroutes en koppelingen naar relevante curriculumonderdelen. Het systeem wordt de komende jaren samen met studenten ontworpen.
**Het systeem is geïnspireerd op ‘clinical decision support systems', zoals dat in HiX beschikbaar is.
Dashboard
In het dashboard volgen studenten hun ontwikkeling a.d.h.v. metertjes voor kennisontwikkeling, spinnenwebben voor competenties en narratieve feedback op de verschillende onderwijsonderdelen..
Zelf puzzelen
Op het voorbeeld dashboard is te zien dat deze student achterloopt in ontwikkeling op het kennisdomein ‘Gynaecologie (GYN)’ en op competentie ‘Communicatie (COM)’. Met deze kennis moet de student zelf gaan puzzelen. Suzanne: ‘Wat de student nu níet te zien krijgt, is concrete informatie over hoe en waar in het curriculum aan deze kennis en competentie gewerkt kan worden.’
Mogelijke handvatten zijn:
- samenvattingen van de ontvangen narratieve feedback, gekoppeld aan leerdoelen.
- links naar relevante onderdelen binnen het curriculum, waar studenten aan hun leerdoelen kunnen werken.
- visualisaties en gepersonaliseerde studiepaden die de voortgang en prioriteiten van de student inzichtelijk maken.
Floor: ‘Ons doel is een gebruiksvriendelijk systeem dat studenten helpt hun leerproces zelf te sturen. Ook voor de docenten is het fijn, zij krijgen duidelijkere informatie over de ontwikkeling van de student.’
Levenslang leren
Naast de rol van behandelaar wordt van artsen verwacht dat zij aan een toekomstbestendige, toegankelijke en betaalbare zorg bijdragen, duurzame oplossingen implementeren en innovatieve technologieën effectief benutten. Om dit te kunnen, hebben studenten zelfsturend vermogen en effectief leergedrag nodig; essentiële competenties voor levenslang leren.
Maar in een wereld waarin kennis zich exponentieel uitbreidt en studenten worden overspoeld met informatie, keuzemogelijkheden en leermaterialen is dat niet zo makkelijk. Hoe leren studenten bewuste keuzes maken in wat zij willen en moeten leren? En hoe helpen we hen de kern te vinden in een overvloed aan mogelijkheden?
Suzanne: ‘SPARK ondersteunt hen bij het ontwikkelen van regie over hun eigen ontwikkeling en helpt om het studietraject gericht te plannen. Die vaardigheid, bewust richting geven aan je leerproces, komt van pas gedurende de hele loopbaan; je bent tenslotte levenslang aan het leren.’
Dr. Floor van Rosse (links) en dr. Suzanne Peeters (rechts)
.
