Aandoening

Spraak-en/of taalontwikkelingsstoornissen

Kinderen met een spraak- en/of taalontwikkelingsstoornis hebben moeite met (verstaanbaar) spreken en/of met het begrijpen van taal.

Spraak-en/of taalontwikkelingsstoornissen: over deze aandoening

Wat is een taalontwikkelingsstoornis?

Een taalontwikkelingsstoornis (TOS) is een probleem met het leren van klanken en woorden en/of met de grammatica en zinsbouw van de moedertaal. Er is dan sprake van een normale intelligentie en een goed gehoor.

Een spraakontwikkelingsstoornis is een probeem met de uitspraak van klanken en de verstaanbaarheid. De hersenen kunnen klanken verwisselen (fonologisch probleem) of ze sturen de spraakspieren niet goed aan(fonetisch probleem of verbale ontwikkelingsdyspraxie).

Bij een nasaliteitsstoornis klinkt de spraak teveel of te weinig door de neus. Dit komt vooral voor bij een schisis.

Wat wij voor u doen

Onderzoek en diagnose

De volgende onderzoeken zijn mogelijk bij kinderen met een medische achtergrond of kinderen die een periode logopedie hebben gehad (tweedelijnszorg):

Algemeen logopedisch onderzoek naar de spraak- en taalontwikkeling.
Molenspreekuur: screenend onderzoek naar de spraak, taal, het gehoor, gedrag en de cognitie bij jonge kinderen tot 4 jaar.
Spraakmotorisch onderzoek bij ernstige spraakproblemen, waarbij na een periode van logopedie niet of nauwelijks verbetering optreedt.
Onderzoek naar onbegrepen nasaliteitsproblemen in combinatie met een anatomisch onderzoek door de Keel-, Neus- en Oorarts.
Linguistisch onderzoek: verdiepend onderzoek bij complexe taalstoornissen, o.a. spontane-taalanalyse.
Vervolgonderzoek door andere specialisten, zoals de audioloog, psycholoog of arts.

De resultaten en adviezen worden met ouders besproken. Met toestemming van ouders wordt dit ook besproken met een eventueele behandelaar of verwijzer.